De camping in Slpugen was prima, een keurig verwarmd gebouw
en schoon. Ik kreeg het donderdag avond even kort aan de stok met de eigenaar
want ik bleek illegaal mijn sokken gewassen te hebben in de afwasbakken. Dat
gaat zomaar niet in Zwitserland en is streng verboden. De man zwaaide heftig
met z’n wijsvingertje en in het Italiaans werd er druk geraaskald. Ik deed net
of ik gek was en haalde m’n schouders op en zei in het Frans, Duits en Engels
dat ik ‘m niet begreep. Hij mij ook niet. Ik werd erop gewezen dat er plaatjes
op de muur hingen en dat het wassen in de kelder bij de wasmachines moest
gebeuren. Nou ja, goed dan. Andere keer maar want ik was toch klaar.
6:45 ging de wekker weer. Vroeg
uit de veren want we willen weer een flinke
ruk maken met de kilometers en 8:00 uur vertrekken. Bij het opstaan valt het me op dat de tent
niet nat is, heel apart. Inderdaad, want het heeft vannacht 5 graden gevroren. Wat
doen we onszelf aan J.
Het vocht aan de tent was dus ijs geworden en wilde er dus niet af met het
droogschudden en opvouwen. Hoppa, dan
maar met ijs en al in de zak. We hebben de tenten onderweg zoals gewoonlijk
weer gedroogd. De camping beschikte zowaar over een ruimte die op een kantine
leek en er was een garderobe. Maximaal de faciliteiten uitputtend hebben we de
helmen en handschoenen voorverwarmd in de garderobe en ons eigen een ontbijt geserveerd
in de kantine. De motoren werden ijsvrij gemaakt en we konden weer van start. Tja, de hele dag weer rondrubberen over de passen
en de banden rond houden. Dat gaat ons goed af. De passen van vandaag San Bernardino,
Ospizio del Lucomagno, Oberalppass, Sustenpass, Grimselpass, Furkapass.
We eindigden aan de voet van de Gotthardpass op zoek naar een camping. We waaiden bijna uit onze jas en de enige camping die we vonden in een dorpje 3,3 km vanaf Andermatt was op een open veld zonder beschutting. Onacceptabel. Een pension bleek al gauw meer dan 60 CHF p.p. te kosten en vonden we te duur. Gelukkig deed de POI voorraad dienst en vond ik een jeugdherberg pal aan de voet van de Gotthard in Andermatt. We werden het eens over de prijs en er was ruimte zat, de enige andere bezoeker was een Israelische man op fietstocht door Europa. De beheerder was erg aardig, maar we mochten niet doordenderen met onze motorzooi en laarzen. De laarzen werden verruild door pantoffels en de bagage netjes op de daarvoor aangebrachte planken. Keurig geregeld allemaal. We konden geen diner krijgen, dus liepen we het dorpje in. Nergens was afleesbaar dat de Zwitserse horeca Wifi heeft, dus dan maar de eerste de beste pizzatent in. De als een oorwurm kijkende dame kon wel Wifi beschikbaar stellen voor 5 CHF. “Sind Sie verruckt?” Dan maar geen Wifi en de stemming was gezet. Na het overigens prima eten ging ik afrekenen. Ik zag een betaal terminal staan, dus plastic geld moest lukken. Ja, lukken wel, maar met typisch Zwitserse gebruiksaanwijzing. Ik moest 3,7 procent commissie betalen voor een PIN betaling met de bankpas. Helemaal “Krank in die Kopf” zijn de Zwitsers. Ik heb met cash betaald een de koers in Euro’s leek er wel op. Ik kreeg wonderwel wisselgeld terug in Euro’s. Voor straf geen fooi gegeven. Ondertussen maakten Klaas en Rob een alternatieve route voor zaterdag. Er is voor zaterdag regen voorspeld en we wilden zo rap mogelijk weg uit Zwitserland en op weg naar het mooie weer in noord west Italie en Franrijk. We hebben een wat moeizame relatie met Zwitserland. De enige pas die we moeten overslaan is de Simplon omdat dat een heen-en-weertje is. In de jeugdherberg hebben we nog een berichtje aan de blog kunnen toevoegen van gisteren en toen was het saldo van 100 MB van Rob’s dongel op. Tijd om naar bed te gaan, lekker duchen en dan slapen met de otoplastieken in.
9:03 in de ochtenddauw |
Ospizio del Lucomagno, Oberalppass, Sustenpass, Grimselpass, Furkapass.
Klaas en Rob in de afdaling |
We eindigden aan de voet van de Gotthardpass op zoek naar een camping. We waaiden bijna uit onze jas en de enige camping die we vonden in een dorpje 3,3 km vanaf Andermatt was op een open veld zonder beschutting. Onacceptabel. Een pension bleek al gauw meer dan 60 CHF p.p. te kosten en vonden we te duur. Gelukkig deed de POI voorraad dienst en vond ik een jeugdherberg pal aan de voet van de Gotthard in Andermatt. We werden het eens over de prijs en er was ruimte zat, de enige andere bezoeker was een Israelische man op fietstocht door Europa. De beheerder was erg aardig, maar we mochten niet doordenderen met onze motorzooi en laarzen. De laarzen werden verruild door pantoffels en de bagage netjes op de daarvoor aangebrachte planken. Keurig geregeld allemaal. We konden geen diner krijgen, dus liepen we het dorpje in. Nergens was afleesbaar dat de Zwitserse horeca Wifi heeft, dus dan maar de eerste de beste pizzatent in. De als een oorwurm kijkende dame kon wel Wifi beschikbaar stellen voor 5 CHF. “Sind Sie verruckt?” Dan maar geen Wifi en de stemming was gezet. Na het overigens prima eten ging ik afrekenen. Ik zag een betaal terminal staan, dus plastic geld moest lukken. Ja, lukken wel, maar met typisch Zwitserse gebruiksaanwijzing. Ik moest 3,7 procent commissie betalen voor een PIN betaling met de bankpas. Helemaal “Krank in die Kopf” zijn de Zwitsers. Ik heb met cash betaald een de koers in Euro’s leek er wel op. Ik kreeg wonderwel wisselgeld terug in Euro’s. Voor straf geen fooi gegeven. Ondertussen maakten Klaas en Rob een alternatieve route voor zaterdag. Er is voor zaterdag regen voorspeld en we wilden zo rap mogelijk weg uit Zwitserland en op weg naar het mooie weer in noord west Italie en Franrijk. We hebben een wat moeizame relatie met Zwitserland. De enige pas die we moeten overslaan is de Simplon omdat dat een heen-en-weertje is. In de jeugdherberg hebben we nog een berichtje aan de blog kunnen toevoegen van gisteren en toen was het saldo van 100 MB van Rob’s dongel op. Tijd om naar bed te gaan, lekker duchen en dan slapen met de otoplastieken in.
Klasse, mooi verhaal :-)
BeantwoordenVerwijderen