Dag 13 Dinsdag

Deze typische Franse camping snel vergetend zijn we weer gaan rijden.

Eerst Col D`Izoard

Dan even heen en weer naar de grens van Italië op Colle del`Agnello

Met een mooie toegangsweg.

Col de Vars

Toen Col de La Bonette, volgens Rob 27??m , maar toen we bij dat punt kwamen bleek er een ongedocumenteerd weggetje nog hoger te bestaan. Klaas reed een eindje voorop en verdween in de mist(wolken). Het stukje weg lag vol met steenslag maar het hoogste punt lag uiteindelijk op 2802m !! Absoluut onverwacht ons hoogste punt en het hoogtepunt :-) deze vakantie.

Voor je gevoel op het dak van de wereld.

Een adelaar op bijna dezelfde hoogte

Op de terugweg naar beneden opeens een kudde schapen die oversteekt, even rustig aan.

Col de la Lombard

Onderweg al zo langzamerhand weer over een camping aan het nadenken, kwamen we een wegafzetting tegen. Nee hè, toch niet weer. We zaten midden in een natuurgebied dus omrijden betekend dan ook echt een heel eind omrijden. Er stonden voor het hek meer voertuigen te wachten en toen we beter op het bord keken, bleek dat de wegafzetting met een kwartier al weer op geheven zou worden. Net tijd voor een kopje koffie of thee, en inderdaad kwamen er alras twee Franse bouwvakkers de hekken open doen.

Ze wenkten dan iedereen kon gaan rijden, en dat hadden ze nou beter niet kunnen doen.

De eerste de beste bocht naar rechts om een rotspunt heen, kwam een grote truck met boomstammen ons (nou ja iedereen dus die stond te wachten) tegemoet. Die bocht was veel te krap voor iedereen tegelijk.

Een oranje KTM voor ons met brede koffers kon nog een nis induiken. Marco die daar na kwam, had die mogelijkheid niet meer en moest zeer dicht op de rotswand proberen niet onder de wielen van de oplegger vermalen te worden. Het leverde hem een kras op de rechter zijkoffer op, maar het redde het.

Klaas kon zich nog voldoende terug laten rollen (VROII oefening achteruit van een helling af laten rollen). Rob zat er ver genoeg achter en wist nog op de (smalle) weg te keren en uit het gedoe te blijven. Ondertussen een hoop misbaar uit de truck komend van de chauffeur die maar niet snapte waarom wij daar reden en ondertussen de hele combinatie door liet rollen. Pfft is dus weer allemaal goed gegaan.

's-Avonds bij het goede dorpje Guillaumes een Boulangerie gevonden voor brood, en net buiten het dorp een heel leuke camping.

De eigenaar/beheerder was de houtgestookte pizza-oven al aan het opstoken.

Terwijl we de tenten aan het opzetten waren kwamen drie Britse motorrijders de camping oprijden.

Vlak voordat we gingen eten maakten Rob en Marco al vast even kennis met ze. Ze bleken een maand met elkaar een motortocht te maken en waren hiervoor in Tunesië geweest.

Eerst eten, er was zeer veel keuze, zolang het maar pizza was :-). Maar eerlijk is eerlijk wàt een pizza's. De hele trip (en we hebben best veel pizza's gegeten) nog nooit zo lekker, zelfgemaakte en grote pizza gehad.

Hmmmm....................

Later kwamen twee van de drie Britten er bij zitten en samen hebben we zeer genoeglijk de avond met elkaar doorgebracht. Wij vertellen over onze avonturen en zijn met veel Engelse humor doorspekt hun avonturen in Tunesie. Wat een trip is dat geweest.

Veel te laat om nog iets aan een blog te doen rolden we onze slaapzakken in, ach er was toch geen Wifi.