Terwijl we aan het in- en oppakken zijn komen Tony en Jack (twee van de drie Engelse mannen van gisteren) hun Kelly Kettle demonstreren. Dit was gisteravond al ter sprake gekomen.
Een Kelly Kettle is een holle ketel met daaronder een vuur pot.
Je kunt met van alles wat je onderweg aan brandstof tegenkomt (papier, takjes enz) in die vuurpot een vuurtje stoken. Je zet de ketel gevuld met water er bovenop en je hebt in 'no time' kokend water, zie bv:
Kelly Kettle Dit is een zeer efficiënt concept omdat het vuur aan de binnenkant van de ketel omhoog komt. Deze gang loopt ook nog een beetje taps toe, dus een zeer groot oppervalk om te verwarmen.
We hebben er dan ook heerlijk alvast een kopje thee of koffie van gedronken.
Na alles op de motoren gesjord te hebben nog even afscheid nemen van deze hartelijke Engelsen, alleen dat 'even' mislukte. Ze stonden daar een typisch Engels ontbijt te koken/bakken/braden met veel worstjes, eieren en weet ik niet wat. We hebben hun tenten bekeken, hun vormen van luchtbedden enz. Werd het zo een half uurtje later :-). Nou ja, gezelligheid kent geen tijd.
We hebben de route die we gister waren begonnen nog uitgereden.
Toch nog een pasje gepikt.
Daarna een oversteek gemaakt naar 'Route Napoleon'. Een nog beschikbare slinger naar het zuiden - het begin van 'Route Napoleon' - in de buurt van Cannes zou teveel worden. Misschien hebben we daardoor het mooiste stuk van die route gemist, maar eenmaal de route rijdend kon die ons niet echt meer boeien, of zijn we al te verwend met al het moois wat we de afgelopen twee week hebben gezien?
Enfin, het was mooi geweest en we hebben Nancy op de navigatieapparaten ingesteld en gaan rijden, naar het noorden, terug naar huis.
Gaandeweg werd het weer slechter en begon het te regenen en te regenen en te regenen.....
De hele vakantie nog niet zoveel regen gehad. De portofoon van Rob begon kuren te vertonen, we konden hem eigenlijk niet meer horen, hij gelukkig ons(Marco en Klaas) nog wel.
We begonnen na te denken over hoe te overnachten met deze nattigheid. Langs de route zou een Formule1 hotel moeten zijn. Ons daar maar op richten.
15km voor dit eindpunt bij een truckersrestaurant gestopt om (warm) te eten.
Rob kwam helemaal kleddernat van de motor. Bij inspectie achteraf bleek dat de mouwen van zijn nieuwe regenjas niet waren getaped. Door die naden kon het water dus zo naar binnen. Hij hield zijn armen naar beneden en de mouwen bolden op van het water wat zich daarin verzameld had. Wel ehh laten we zeggen dat het humeur van Rob wel eens betere tijden heeft gekend :-).
We hebben toch nog best goed gegeten en het restaurant nat achtergelaten :-)
Het Formule1 hotel bij Bourg En Bresse bleek vol, tja als er één ding tegenzit.....
We werden verwezen naar een ander hotel dicht in de buurt, dat had nog wel plaats voor ons, dus daar hebben we uitdruipend overnacht.
De volgende ochtend hebben we afscheid van elkaar genomen na toch wel een zeer geslaagde twee weken. We hadden verschillende plannen hoe terug te reizen, dat combineerde niet meer.
Dusssss dit was het laatste blog al zullen we nog een epiloog maken.
Bedankt iedereen voor het meelezen/leven en de reacties.
Een hartelijke groet van Rob, Marco en Klaas.
't was leuk om alles te lezen. De spanning elke avond of er weer een stukje geplaatst is, zal ik gaan missen. Nog een afzakkertje in de vorm van een epiloog. Ik kijk er naar uit :-)
BeantwoordenVerwijderenHopelijk hebben jullie de laatste km-ters naar huis heelhuids afgelegd. Bedankt voor het posten en hopelijk tot ergens in oktober bij de nachtrit. Zullen er waarschijnlijk nog veel meer anekdotes de revue passeren. Gr. Menno